در این یادداشت ضمن تذکر نکته‌ای درباره قرائت صحیح آیه 11 سوره حجرات، تجربه‌ای مبنی بر این که انسان هر قدر در اعتقادش راسخ باشد، در اثر تلقین، سست خواهد شد، می‌نویسم.

قبل از آن که اصل یادداشت را در ادامه مطلب بخوانید، از شما می‌خواهم، این بخش از آیه 11 سوره حجرات را با دقت، سه بار بخوانید:

وَ لا تَنابَزُوا بِالْأَلْقابِ بِئْسَ الِاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِیمان

سؤال مهم: به کدام یک از دو روش زیر خواندید:

1. بِئـْ + سَلْـ + إِسْـ + مُلـْ + فُـ + سوُ + قُ

2. بِئـْ + سـَ + لِسـْ + مُلـْ + فـُ + سوُ + قُ

لطفاً یک بار دیگر جواب درست را علامت بزنید و سپس نکته اصلی یادداشت را در ادامه بخوانید.

در جلسه‌ای شرکت کردم؛ فردی که در حال قرائت آیه به ترتیل بود، آیه فوق را به روش اول خواند. به او رساندم که روش دوم درست است؛ به من گفت: بیشتر قرآن بخوان!

در ابتدای جلسه پس از ورود یکی دیگر از اعضاء، قرائت درست آیه را خواستم. نگاه عاقل اندر سفیهی به من کرد و همان روش اول را درست دانست!

در باور یقینی‌ام شک جزیی ایجاد شد. در مجلس درگذشت پدر یکی از همکاران شرکت کردم. یکی از اساتید معروف را در آن جا دیدم و با نشان دادن قرآن، از او پرسیدم. گفت همان روش اول!

گفتم: حرکت حروف در قرآن‌های موجود به نسخه‌های عثمان طه و غیر آن، چنین چیزی را تأیید نمی‌کند؛ با قاطعیت گفت: إعراب اشتباهی گذاشته‌اند.

شک‌ام بیشتر شد و مجدداً منابع را گشتم. پاسخ درست همانی است که از اول گفته بودم. آیه چنین خوانده می‌شود: بِئْسَ لِسْمُ لْفُسوْقُ

نکته مهم این که هر چه انسان در اعتقاد خود راسخ باشد، تلقین دیگران در سست کردن او اثر خواهد داشت. اگر به باور و ایمان خودمان اعتقاد راسخ داریم، حواسمان باشد که با تلقین اطرافیان، همواره ممکن است گرفتار شک شویم. مواظب باشیم با چه کسانی دوست هستیم و با چه کسانی نشست و برخاست داریم.

تذکر فنی: همزه " الاسم" همزه وصل است. در کلمه بِئسَ الإسْمُ الفُسُوقُ ( حجرات 10 ) عاصم مثل همه قراء براى رهائى از التقاء ساکنین، به لام تعریف کسره داده و همزه وصل اسم را حذف کرده و چنین: بِئسَ لِسمُ الفُسُوقُ قرائت کرده و براى ابتدا از کلمه الاسم به دو وجه: باهمزه وصل مفتوح ولام مکسور اَلِسمُ، یا ابتدا به لام مکسور لِسمُ خوانده‌اند.